Mijn Australiëreis

Geiten en gezelligheid in Eulo

Beste bloglezers,

Daar ben ik dan weer, maar dan nu vanuit mijn tweede job. Het was super leuk hoe velen van jullie berichtjes stuurden na mijn laatste blog. En dat waardeer ik natuurlijk zeer. En jullie vragen je misschien al wel af, hoe die nieuwe job bevalt. Zoals ik al geschreven had zit ik nu op een farm met vele geiten. En ik moet zeggen dat viel harder tegen dan ik dacht. Misschien kwam het ook wel door die lange reis, en de warmte van tussen de 30 en 40 graden. In ieder geval weet ik wel dat het werk met die geiten niet echt mijn ding zijn. Het werk wat ik voornamelijk moet doen, is helpen laden en lossen van de vrachtwagens, de geiten sorteren op grote of kleur of de ‘Nanny’s’ en later een beetje drijven misschien. Maar dat word nog wel even oefenen, want dat doen ze hier op de moterbikes. En het gaat op zeer lage snelheid dus dat heeft wat feeling nodig. Maar gelukkig weten ze inmiddels al wel een beetje dat ik het niet super geweldig vind dus mag ik ook genoeg andere klusjes doen. Het is vooral niet mijn ding denk ik, omdat er niet veel verzorging bij zit voor de geiten. En gezien het op dit moment behoorlijk druk is, is het soms een komen en gaan van geiten. En dat gaat dan vaak met zevenhonderden tegelijk. Inmiddels ben ik ook al aangesteld, dat als de meiden er niet zijn ik de kleine geitjes (vier stuks) met de hand moet voeren. En de kippenvoeren en eieren rapen enzovoorts. Dus dat is dan weer wel lekker om wat eigen taken te hebben.

Op de farm ben ik deze keer niet de enige backpacker. Ze hebben hier twee Zuid-Afrikaanse jongens, die werken hier al 2,5 en 3,5 jaar, en nog een jongen en een meisje uit Nederland. Maar die werken op dit moment meer in het stadje een uurtje vanaf hier. En dat is hier soms een Australisch meisje die een handje meehelpt. Ik zit nu op de hoofd farm in Eulo (wat je uitspreekt als ‘Julo’). Maar de eigenaren wonen op de andere farm in Kingarooi. Dus de baas komt dan vaak voor een paar dagen per week naar deze farm, wat zo’n negen uur rijden is schat ik. Dus jullie snappen, dat als ‘de kat van huis is dansen de muizen’ ook hier zo werkt, en gaat het er wat relaxer aan toe wanneer de boss niet aanwezig is. Zoals ik al zei viel het hier de eerste dagen best tegen, maar door de anderen enthousiastelingen hier begin ik het hier wel echt leuk te vinden. Dus ik denk dat ik de komende 6 a 7 weken wel kan doorkomen hier.

Ik hoop dat ik jullie weer geamuseerd heb met deze blog. En hou vooral de blog of mail in de gaten want er komen weer foto’s aan!

Bye bye

Reacties

Reacties

Marleen Freijser

Heb van je verhaal genoten. Fijn dat er nu ook even Nederlanders zitten. Dikke knuffel vanuit Rilland,

leen v d griek

LEONARD dat geloof ik dat ,je dat niets vind ,met geiten werken ,het zal best meevallen je bent daar niet alleen ,en vol houden gr Leen

Rien en Carla

Weer een leuk verhaal Leonard. Gewoon denken dat al die geiten paarden zijn, dan valt het allemaal wel mee voor je.
Groetjes uit de Huygensstraat

Boudewijn en Jolien

Kijk maar uit voor de Q-koorts bij die geiten, of kennen ze dat daar niet.
Groetjes van ons.

Cora

Niet mekkeren mijn jong ;-) Het wordt vast h
éél gezellig met die stinkertjes!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active