Hallo everybody,

Op het moment dat ik jullie nu schrijf, is het half negen in de morgen en bij jullie half een in de nacht. En ben ik inmiddels alweer heel wat uurtjes wakker. Gezien ik om vier uur mijn bed heb verlaten. Nu zit ik heerlijk aan de koffie op een terrasje in Dalby. Dat is zo’n twee uur van Glenmorgan. Dat ik zo vroeg uit bed kwam werd me beloond, want de natuur was prachtig. Van in het halfduister een mooie heldere maan bewonderen. Die hier werkelijk heel veel licht geeft. Tot de zon zien opkomen in de mist. Ik denk trouwens dat je over de natuur hier wel een hele boekenkast vol kan schrijven. Maar inmiddels vragen jullie je misschien wel een beetje af waarom ik zo vroeg uit bed ben gekomen, en nu al op een terrasje zit. Nou… ik kan zeggen dat de afgelopen twee weken erg snel zijn gegaan, druk waren met telefoontjes en berichtjes, en dat er enige veranderingen in mijn reis planning zijn gekomen. Wel positief gezien. Het was de bedoeling dat ik tot half december bij de Benjamins zou blijven werken. Maar later zat ik er nog eens over te denken, wat ik nou wilde en ook wat voor doelen ik voor mijzelf had. Op dit moment heb ik een Work Holyday Visa (visum) deze is een jaar geldig vanaf het moment dat je langs de douane bent gekomen. Het is mogelijk om een tweede visum te krijgen, maar dan moet je tenminste 88 dagen gewerkt hebben op een Farm die bijdraagt aan de Australische economie, zoals bijvoorbeeld de vleesindustrie of de fruit en groente industrie. Deze dagen moeten worden geregistreerd bij de belastingdienst om het maar even Nederlands uit te drukken. Dus wanneer je je dagen laat registreren kost dit voor de werkgever meer dan een derde van je loon aan Tax (belasting). Zo’n Visum kan je gebruiken tot je dertigste. Nu wilde ik me daar graag voor laten registreren, dus ik gevraagd of dat mogelijk was op deze farm. Maar helaas maar ook wel logies, was dit niet mogelijk. En omdat ze ook niet enorm veel werk meer veer me hadden, mocht ik kiezen of ik wilde blijven of dat ik misschien een andere job wilde zoeken. Maar ik mocht zolang blijven als ik wilde. Dat vond ik wel echt iets geweldigs, in Nederland zou je bijna gelijk op straat staan, of je nu wel of niet een nieuwe baan heb gevonden. Met een beetje pijn in mijn hart heb ik toen besloten om deze geweldige plaats te verruilen voor nieuwe ervaringen. Ik heb contact opgenomen met VisitOZ de organisatie die mijn werk regelt. Zij hebben toen na wat updates te hebben gedaan, mijn profiel online gezet. Toen was het wachten, wat natuurlijk wel een beetje spannend was. Maar in vier dagen tijd had ik vijf Job calls zoals ze dat hier noemen. De jobs varieerden van farmwerk tot werk in stallen. Die laatste vond ik wel het interessantste om dat, dat een van mijn doelen was. Maar helaas was de eerste zonder accommodatie, en de tweede was te laat. Ik had woensdagavond mijn keuze gemaakt, en het al door gegeven aan de gekozen werkgever. Toen ik donderdag werd gebeld voor werk op een stal. Gelukkig kan ik deze mevrouw terugbellen zodra ik weer een job zoek. De job die ik nu gekozen het op bij mensen die twee farms hebben. Ze hebben op de hoofd farm zo’n 3000 geiten, en een bijenhouderij. Op hun tweede farm hebben ze ongeveer 400 koeien. Ze doen veel werk met de quads en moterbikes om de geiten te drijven, lossen en laden van geiten. Ook met de bijen zal ik moeten gaan werken, en dat is totaal nieuw voor mij. Maar daar krijg ik dan weer wel een training voor. En natuurlijk ook de normale jobs, zoals checken van waterbakken, omheiningen enz. Inmiddels heb ik dan afscheid moeten nemen van de Benjamins, die mij een geweldige vier maanden hebben gegeven. Met vele mooie, gave en nieuwe ervaringen. En daarvoor ben ik ze geweldig dankbaar!

So, also from this way really really really thanks for everything. It is a time, that stays in my memory for my whole life! And of course I’m going to miss you all, also the work and animals, and special Boots ? haha And you’re always welcome in Holland!!!

Ik moet wel zeggen dat het apart is om afscheid te nemen, van een familie waar je vier maanden mee geleefd heb. En ze misschien nooit meer terugziet. Inmiddels ben ik dus in alle vroegte begonnen aan mijn reis naar mijn nieuwe bestemming. Eerst heb ik vandaag een dagje voor mijzelf om wat te shoppen en eens naar de kapper te gaan na vier en halve maand. En zal ik morgen worden opgehaald door mijn nieuwe werkgever. En heb ik dus zo’n acht of 9 uur voor de boeg. Het is trouwens wel weer iedere keer spannend moet ik zeggen, vooral of alles nog in mijn backpacks past. Ik hoop dat ik jullie over twee weekjes ongeveer wat meer kan vertellen hoe mijn nieuwe job is.

Groetjes uit het zonnige en warme Aussie!